டிஒரு எழுத்தாளரின் வாழ்க்கையில் புத்தகங்கள் இங்கே உள்ளன, அவை அவற்றின் முந்தைய கருப்பொருள்களையும் ஆய்வுகளையும் ஒரு பெரிய ஆக்கபூர்வமான உச்சக்கட்டத்தில் சேகரிக்கின்றன, இவை இரண்டும் முன்பு சென்றதை மிஞ்சி அதை இன்னும் தெளிவுபடுத்துகின்றன. அந்த புத்தகங்களில் ஒன்றும் நாங்கள் இல்லை. கடந்த ஆண்டு ஸ்வீடிஷ் மொழிபெயர்ப்பில் வெளியிடப்பட்டது, இது கொரிய எழுத்தாளரைப் பாதுகாக்க உதவியது ஹான் காங் இலக்கியத்தில் 2024 நோபல் பரிசு.
ஹானின் பணியை அறிந்தவர்கள் முந்தைய கருப்பொருள்களையும் முறைகளையும் இங்கே அங்கீகரிப்பார்கள். சைவத்தில் பெயரிடப்பட்ட தன்மையைப் போலவே, நாங்கள் பிரிக்கப்படாத கதை, கியுங்கா, உடையக்கூடியது மற்றும் நெகிழக்கூடியது. அவள் தூங்குவது அல்லது சாப்பிடுவது கடினம், கோடை வெப்பம் மற்றும் குளிர்கால குளிர்ச்சியால் அவதிப்படுகிறாள், புரிந்து கொள்ள கடினமாக இருக்கும் காரணங்களுக்காக பயங்கரமான உடல் துன்பங்களைத் தாங்குகிறாள். இரண்டு கதைகளிலும் வீடியோ கலைஞர்கள், சகோதரி பிணைப்புகள் மற்றும் கொரிய வனப்பகுதிகளில் கொலை மற்றும் இரத்தக்களரி நைட்மேர்ஸ் ஆகியவை இடம்பெற்றுள்ளன.
கட்டமைப்பு ஒற்றுமைகள் உள்ளன. சைவம் . நாங்கள் பங்கெடுக்கவில்லை, ஒவ்வொரு பகுதியும் ஸ்டைலிஸ்டிக்காக மிகவும் வித்தியாசமாக உணரும் ஒன்றுக்கு வழிவகுக்கிறது, இருப்பினும் ஒரே ஒரு கதை மட்டுமே உள்ளது மற்றும் ஒரு சில நாட்களில் நடவடிக்கை நடைபெறுகிறது. ஒவ்வொரு புதிய இயக்கமும் நாவல் நகரும் போது நனவின் மாற்றமாகும், சில மைய மர்மங்களைச் சுற்றி அல்ல (யியோங்-ஹை ஏன் சாப்பிட மாட்டார்?), ஆனால் ஒரு பயங்கரமான வரலாற்று உண்மையை நோக்கி இடைவிடாமல். அவரது கதாபாத்திரத்தை உண்மைகளுக்கு திறக்க, ஹான் அவளை முதலில் உடைக்க வேண்டும், துன்பம் மற்றும் சிரமத்தின் மூலம் அவளை ஒரு புதிய மனநல இடத்திற்கு தள்ள வேண்டும்.
ஒரு சிறிய, சீரான விபத்துக்குப் பிறகு, கியுங்காவின் நண்பர் இன்சியோன் தனது செல்லப் பறவை அமாவை பட்டினியால் காப்பாற்ற ஜெஜு தீவில் உள்ள தனது வீட்டிற்கு பயணிக்கும்படி கேட்கிறார். தனிமையான வாழ்க்கையை வாழ்கும் கியுங்கா, உடனடியாக இந்த சிறிய, புனிதமான பணியை மேற்கொள்கிறார். மின் கட்டம் தோல்வியடைந்து போக்குவரத்து அமைப்பு மூடப்படுவதால், அவள் ஒரு பனிப்புயல் வழியாக பயணிக்கிறாள், அவளுடைய மனம் எப்போதும் ஒற்றைத் தலைவலியின் ஒளிரும் விளிம்பில். மிகவும் தீவிரமானது பயணம், அவள் இன்சியனின் வீட்டிற்கு வரும்போது, அவள் வேறு யதார்த்தத்திற்குள் நுழைவதாகத் தெரிகிறது, நிழல்கள் மற்றும் பேய்களின் உலகம் மிகவும் உண்மையானது ஆன்மா ”.
இந்த ஷாமனிஸ்டிக் இடத்திலேயே மிகவும் தெளிவற்ற முறையில் வெளிப்படுத்தப்பட்ட உண்மைகள், 1948 ஆம் ஆண்டு ஜெஜு தீவில் எழுச்சியின் பின்னர் 30,000 பொதுமக்கள் கம்யூனிச எதிர்ப்பு துருப்புக்களால் கொல்லப்பட்டபோது, ஹான் “மலைகளில் நூறு கெரில்லாக்கள்” என்று விவரிக்கிறார். இதைத் தொடர்ந்து, அடுத்த கோடையில் பிரதான நிலப்பரப்பில் “இருநூறாயிரம் பேர்” கொலை செய்யப்பட்டதன் மூலம், கொரியப் போருக்கு முன்னதாக தொடர்ச்சியான “அழிவுகளில்” அவர் எழுதுகிறார். கொல்லப்பட்டவர்களின் உடல்கள் கடலுக்குக் கழுவப்பட்டு, கோபால்ட் சுரங்கத்தில் மறைத்து வைக்கப்பட்டன, அல்லது அவை தீவு விமான நிலையத்தின் நவீன ஓடுபாதையின் கீழ் குழிகளில் சுருண்டன. இறந்தவர்களின் எலும்புகளை நாடியவர்கள் கடுமையாக தண்டிக்கப்பட்டனர். இந்த விஷயங்களைப் பற்றி பேசுவதற்கு அதன் வற்புறுத்தலில், நாங்கள் பகுதி ஒத்ததாக இல்லை மனித செயல்கள்ஹானின் மூன்றாவது புத்தகம் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பில் தோன்றியது, இது மே 1980 குவாங்ஜுவில் நடந்த படுகொலைக்கு கூறியது, இராணுவச் சட்டத்தின் ஒரு காலத்தில் மாணவர் எதிர்ப்புக்கள் அடக்கப்பட்டன. இரண்டு புத்தகங்களிலும், அட்டூழ்வு, பக்கத்தில், மனித ஆத்மாவின் உருவங்கள் பறவை மற்றும் நிழல் என விளைச்சல் அளிக்கிறது.
சில எழுத்தாளர்கள் வலி என்ற விஷயத்தில் மிகவும் கட்டுப்பாடற்றவர்கள், அதாவது, ஹானைப் பொறுத்தவரை, நமது இறப்பின் உண்மை. அவளுடைய தூண்டுதல் இரக்கமானது, ஆனால் அது அழகு மற்றும் குளிர்ச்சியுடன் அக்கறையுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது. போன்ற வெள்ளை புத்தகம்இது புதிதாகப் பிறந்த குழந்தையின் சோகமான மரணத்துடன் திறக்கிறது, நாங்கள் ஒரு வெள்ளை நிறத்தில் நுழைகிறோம், அது வெற்று பல படங்களை அடுக்குகிறது, மரணத்தின் குளிர்ச்சியை ஒத்திகை பார்ப்பது போலவும்.
இது அச்சுறுத்தலாகத் தெரிந்தால், அது பிரமாதமாக நன்றாகப் படிக்கிறது. புத்தகத்தின் முதல் இரண்டு இயக்கங்கள் கவிதை கட்டுப்பாட்டின் மாஸ்டர் கிளாஸ். கியுங்காவின் நண்பர் இன்சியான் பற்றி எங்களுக்கு சில உண்மைகள் வழங்கப்படுகின்றன; அவர்களின் வேலை, அவரது பட்டறையில் ஏற்பட்ட விபத்து, மருத்துவமனைக்கு பயணம். நீங்கள் புத்தகத்தில் ஆழமாகப் படிக்கும்போது மட்டுமே இந்த விவரங்கள் எவ்வளவு கவனமாக வைக்கப்பட்டுள்ளன என்பதை நீங்கள் உணருகிறீர்களா, ஒவ்வொன்றும் எவ்வாறு அர்த்தத்துடன் சரக்காகிவிடும், அவற்றின் கருப்பொருள் வாக்குறுதி கிட்டத்தட்ட தாங்கமுடியாமல் நிறைவேறும் வரை. எதுவும் வீணாகாது அல்லது செயல்தவிர்க்கவில்லை. ஒவ்வொரு படமும் லேசாக குடியேறுகிறது, ஆனால் ஒட்டுமொத்த எடை சுவாசிக்க கடினமாக உள்ளது.
“நான் நடந்து, என் படிகளை சறுக்கல் பனியின் வேகத்துடன் பொருத்த ஒரு விசித்திரமான நிர்ப்பந்தத்தை உணர்கிறேன், இது காலப்போக்கில் ஒத்திசைக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது.” பனி பற்றிய பத்திகளை மறுபடியும் மறுபடியும், மாறுபாடு மற்றும் மெதுவான குவிப்பு மூலம் வேலை செய்கிறது: மற்ற கைகளில் அர்த்தமற்றதாகவோ அல்லது சாதாரணமாகவோ ஏற்படக்கூடிய ஆபத்தான தந்திரங்கள். இங்கே அவர்கள் இடைவிடாமல் அழகாகவும், பெருகிய முறையில் பயங்கரமானவர்களாகவும், எப்போதும் எளிமையாகவும் இருக்கிறார்கள். இந்த பிரிவின் மெதுவான வீழ்ச்சி என்றென்றும் நீடிக்காது என்பதை அறிவது ஒரு நிம்மதி. “மேகங்களுக்கும் தரையிலும் உள்ள தூரம் எல்லையற்றதாக இருந்தால், ஸ்னோஃப்ளேக்ஸ் கூட முடிவிலிக்கு வளரும், ஆனால் உண்மையில் வம்சாவளியை ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேல் அதிக நேரம் எடுக்கும்” என்று அவர் எழுதுகிறார்.
பனி படிகத்திற்குள் உள்ள இடைவெளிகள் எவ்வாறு உறிஞ்சும் மற்றும் பொறி ஒலியை உருவாக்குகின்றன என்பதை கியுங்கா விவரிக்கிறார், எண்ணற்ற திசைகளில் ஒளியை எவ்வாறு பிரதிபலிப்பதன் மூலம் “இது நிறமற்றதாகத் தோன்றுகிறது, அது வெள்ளை நிறமாகத் தோன்றுகிறது”. ஹானின் தட்டு செய்தபின் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது. வெள்ளை பனி, வெள்ளை அலைகள், வெள்ளை நூல், கையெழுத்தின் மை பக்கவாதம் மற்றும் “கருப்பு தரங்கள்” மூலம் படிந்த மரங்களால் குறுக்கு மாற்றப்பட்ட ஒரு தரை ஆகியவற்றைக் காண்கிறோம். ஆடை என்பது “அரிசியின் நிறம்”, சூரிய ஒளி இல்லாமல் 15 ஆண்டுகள் ஒரு மனிதனை “வெளிர் ஒரு காளான்”, இரவு “மை கடல்”, ஒளி நீல-சாம்பல், பியூட்டர் மற்றும் சாம்பல். முடக்கிய வண்ணத்தின் இந்த புலம் ஒரு அதிர்ச்சியூட்டும் தொடர் சிவப்புகளால் குறைக்கப்படுகிறது: இன்சியனின் உறவினர்களின் இரத்தம் தரையில் உறைந்தது, ஒரு மர அடுப்பில் ஒளிரும் பிளவுகள், கோப்புகளின் பெட்டிகளைச் சுற்றி சிவப்பு பட்டு, வெடித்த பானைகளால் கறைபட்ட கிராமத்தின் பூமி படிந்தது கோச்சுஜாங் சாஸின். கியுங்கா இறுதியாக படையினருக்கு “அழிக்க” என்ன தேவை என்று கேட்கும்போது, பதில் அரசியல் நிறமாக வருகிறது: “ரெட்ஸ்.”
சாட்சியின் செயல் மற்றும் ஒரு அழகான கவிதை பொருள் இரண்டும் நாங்கள் பங்கெடுக்கவில்லை. பறவைகள், மெழுகுவர்த்தி சுடர், மரங்கள் ஆகியவற்றின் மீண்டும் மீண்டும் படங்கள் உள்ளன. குடும்ப உறவுகள் சிக்கலாகவோ அல்லது செயல்தவிர்க்கவோ கூட, நாவல் ஒரு ரகசிய வலை வரிகளால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது, நரம்புகள் “பட்டு போன்றவை” மற்றும் பருத்தி நூல்கள், மேலும் இந்த லேஸ்வொர்க் தலைப்பில் இணைப்பின் கருப்பொருளை வெளிப்படுத்துகிறது. தனது பயணத்தின் ஒரு கட்டத்தில், கியுங்கா ஒரு வெற்று கண்களைக் கொண்ட வயதான பெண்ணை எதிர்கொள்கிறார், மேலும் அவர்களின் பிரிவினை ஒரு உணர்ச்சிபூர்வமான அடையாளத்தை விட்டுச்செல்கிறது: “அவள் உறவினர்களோ அறிமுகமும் இல்லை. அவள் ஒரு அந்நியன் மட்டுமே, நான் ஒரு பஸ் நிறுத்தத்தில் நிற்கிறேன். நான் ஏன் கோபத்தில் உணர்கிறேன், நான் யாரையாவது விடைபெறுவது போல? ”
செய்திமடல் விளம்பரத்திற்குப் பிறகு
ஒரு வாழ்க்கையின் எடையை ஒரு ஒளி சைகையில் கொண்டிருக்கலாம். மக்கள் வெளியேறினாலும், அவற்றின் இருப்புக்கள் உள்ளன, இந்த பேய்கள் எல்லா இடங்களிலும் உள்ளன. மரங்களில் “ஸ்லீவ்ஸ் போன்ற” ஃப்ராண்டுகள் உள்ளன. படுகொலை செய்யப்பட்ட கூட்டம் கறுப்பு டிரங்குகளின் காடாக மாறுகிறது, அவை “சாம்பலின் தூண்கள்” என்றும் கருதப்படுகின்றன. அவர்கள் “காற்றிலிருந்து சுழன்ற உடல்கள்”, ஆயிரக்கணக்கான ஊசிகளைப் போல பியர்ஸ் இன்சியான், “ஆழ்ந்த, வினோதமான பரவசத்தை” உருவாக்குகிறது: இன்பம் என்பதால் மனச்சோர்வுக்கு நெருக்கமாக செயல்படுவது வலிக்கு.
ஜெஜு வீட்டில் அவர் காணும் செய்தித்தாள் கிளிப்பிங்ஸ் மற்றும் ஆராய்ச்சி கோப்புகளில், கியுங்கா “பக்கத்திலிருந்து ஏதோ ஒன்று” என்று உணர்கிறார். ரத்தம் இறந்தவர்களின் “எண்களுக்கு அடியில்” இயங்குகிறது. “குரல்களின் மங்கலானதைப் போல” ஒரு இருப்பு உரையிலிருந்து வெளிப்படுகிறது. இந்த கடைசியாக முடி என் கழுத்தின் பின்புறத்தில் எழுந்து நிற்கச் செய்தது: என் கையில் உள்ள புத்தகம் பேய் என்று ஒரு கணம் நினைத்தேன். சமீபத்தில் வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு தலைசிறந்த படைப்பைப் படிப்பது ஒரு அரிய பாக்கியம், நீங்கள் படிக்கும் புதிய உரைநடை (மிக வேகமாக!) நீடிக்கும் என்பதை அறிந்து கொள்வது. நாங்கள் ஒரு வியக்க வைக்கும் புத்தகம்.
ஈ யாவோன் மற்றும் பைஜ் அனியா மோரிஸ் ஆகியோரால் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட ஹான் காங், ஹமிஷ் ஹாமில்டன் (£ 18.99) என்பவரால் வெளியிடப்பட்டது, பாதுகாவலர் மற்றும் பார்வையாளரை ஆதரிக்கவும், உங்கள் நகலை ஆர்டர் செய்யவும் Cardianbookshop.com. விநியோக கட்டணங்கள் பொருந்தக்கூடும்.
