டிரம்ப் உலகத்தின் மீது சோகத்தை கட்டவிழ்த்து விடுகிறார். ஆனால் நாம் அதிகமாக இருக்க முடியாது | ஜூடித் பட்லர்

Aகள் டிரம்ப் ஒவ்வொரு நாளும் பேரழிவு தரும் மற்றும் பயங்கரமான நிர்வாக உத்தரவுகள் மற்றும் பொது அறிவிப்புகளை வழங்குகிறது, அவரது ஆபாசத்தால் கைப்பற்றப்படுவதைத் தவிர்ப்பது ஒருபோதும் முக்கியமல்ல, மேலும் சிக்கல்கள் எவ்வாறு ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்டுள்ளன.

முந்தைய வாரத்தின் நிர்வாக ஆர்டர்களை மறப்பது அல்லது ஓரங்கட்டுவது எளிதானது: தடைகள் ஆன் பன்முகத்தன்மை, பங்கு மற்றும் சேர்த்தல் (DEI) திட்டங்கள் புதிய ஆபாசங்கள் செய்தி சுழற்சியில் வெள்ளம் வருவதால், சொற்பொழிவு மற்றும் அனைத்து கூட்டாட்சி நிதியளிக்கப்பட்ட நிரலாக்கத்திலும் “பாலின சித்தாந்தம்”. முறையான எதிர்ப்பில் ஈடுபடும் சர்வதேச மாணவர்களுக்கு நாடுகடத்தப்படுவதற்கான அச்சுறுத்தல்கள்; பனாமா மற்றும் கிரீன்லாந்தின் விரிவாக்க வடிவமைப்புகள் மற்றும் காசாவில் பாலஸ்தீனியர்களை தங்கள் நிலத்திலிருந்து மொத்த மற்றும் வலுக்கட்டாயமாக இடம்பெயர்வதற்கான திட்டங்கள் விரைவாக அடுத்தடுத்து அறிவிக்கப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்திலும், டிரம்ப் இந்த அறிவிப்பை அதிகாரத்தைக் காட்டுகிறார், அது நடைமுறைக்கு வர முடியுமா என்று சோதிக்கிறது. நிர்வாக உத்தரவுகளை நீதிமன்றங்களால் தடுத்து நிறுத்தலாம், ஆனால் புலம்பெயர்ந்தோரை நாடுகடத்தப்படுவது ஏற்கனவே தொடங்கியது, மீண்டும் திறப்பது போல குவாண்டநாமோவின் கோரமான முகாம்கள்.

சர்வாதிகார சக்தியைக் குவிப்பது ஒரு பகுதியாக மக்கள் பயன்படுத்தும் அதிகாரத்தை நம்புவதற்கான விருப்பத்தைப் பொறுத்தது. சில சந்தர்ப்பங்களில், டிரம்பின் அறிவிப்புகள் தண்ணீரை சோதிக்க வேண்டும், ஆனால் மற்ற சந்தர்ப்பங்களில், மூர்க்கத்தனமான கூற்று அதன் சொந்த சாதனை. அவ்வாறு செய்வதற்கான தனது திறனைக் காண்பிப்பதற்காக அவமானம் மற்றும் சட்டரீதியான தடைகளை அவர் மீறுகிறார், இது உலகுக்கு வெட்கமில்லாத சோகத்தை காட்டுகிறது.

வெட்கமில்லாத சோகத்தின் திறன்கள் ஆண்மைக்கான இந்த பதிப்பைக் கொண்டாட மற்றவர்களைத் தூண்டுகின்றன, இது ஜனநாயக வாழ்க்கையை (சுதந்திரம், சமத்துவம், நீதி) நிர்வகிக்கும் விதிகள் மற்றும் கொள்கைகளை மீறுவதற்கு தயாராக இருப்பது மட்டுமல்லாமல், தவறான சித்தாந்தங்களிலிருந்து “விடுதலை” வடிவங்களாக இயற்றுகிறது மற்றும் சட்டபூர்வமான கடமைகளின் தடைகள். ஒரு மகிழ்ச்சியான வெறுப்பு இப்போது சுதந்திரமாக அணிவகுக்கிறது, அதே நேரத்தில் நம்மில் பலர் பல தசாப்தங்களாக போராடிய சுதந்திரங்கள் சிதைந்து, தார்மீக ரீதியாக அடக்குமுறை “வோக்ஸிசம்” என்று மிதிக்கப்படுகின்றன.

இங்கே பிரச்சினையில் உள்ள துன்பகரமான மகிழ்ச்சி அவருடைய மட்டுமல்ல; இது இருப்பதற்காக தொடர்பு கொள்ளப்படுவதையும் பரவலாக அனுபவிக்கப்படுவதையும் சார்ந்துள்ளது – இது கொடுமையின் ஒரு வகுப்புவாத மற்றும் தொற்று கொண்டாட்டமாகும். உண்மையில், அது பெறும் ஊடகங்களின் கவனம் சோகமான ஸ்பிரீக்கு உணவளிக்கிறது. பிற்போக்குத்தனமான சீற்றம் மற்றும் எதிர்ப்பின் இந்த அணிவகுப்பு இது அறியப்பட வேண்டும், பார்க்க வேண்டும், கேட்கப்பட வேண்டும். அதனால்தான் இப்போது நமக்கு சேவை செய்யும் பாசாங்குத்தனத்தை அம்பலப்படுத்தும் ஒரு எளிய விஷயமல்ல. தார்மீக வெனீர் எதுவும் அகற்றப்பட வேண்டும். இல்லை, தலைவரின் தரப்பில் ஒழுக்கநெறி தோற்றத்திற்கான பொதுக் கோரிக்கை தலைகீழாக உள்ளது: அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் அறநெறி மீதான அவமதிப்பைக் காண்பிப்பதில் சிலிர்ப்பாக இருக்கிறார்கள், அதைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள்.

வெறுப்பின் வெட்கமில்லாத காட்சி, உரிமைகள் மீதான அவமதிப்பு, “பாலினத்தை” தடை செய்வதன் மூலம் சமத்துவம் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான தங்கள் உரிமைகளை மக்கள் அகற்றுவதற்கான விருப்பம் மற்றும் பாலியல் முறைக்கு அதன் சவால்களை (டிரான்ஸ், இன்டர்செக்ஸ் மற்றும் அல்லாதவர்களின் இருப்பு மற்றும் உரிமைகளை மறுக்கிறது பைனரி மக்கள்), டீ திட்டங்களை அழிப்பது என்பது நீடித்த மற்றும் முறையான பாகுபாட்டால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அதிகாரம் அளிப்பதாகும்; புலம்பெயர்ந்தோரை வலுக்கட்டாயமாக நாடுகடத்தப்படுவது, மற்றும் தப்பிப்பிழைத்தவர்கள், அதிர்ச்சிகரமானவர்கள், இனப்படுகொலை நடவடிக்கைகள் ஆகியவற்றை முழுமையாக வெளியேற்ற வேண்டும் காசா.

“இனப்படுகொலை” என்ற வார்த்தையை உருவாக்கிய போலந்து-யூத வழக்கறிஞரான ரபேல் லெம்கின், “தேசியக் குழுக்களின் வாழ்க்கையின் அத்தியாவசிய அடித்தளங்களை அழிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்ட ஒரு ஒருங்கிணைந்த திட்டத்தை உள்ளடக்கியது … தனிப்பட்ட பாதுகாப்பின் அனைத்து அடிப்படைகளையும் அழிப்பதன் மூலம் இது நிறைவேற்றப்படலாம் , சுதந்திரம், உடல்நலம் மற்றும் கண்ணியம். ” உண்மையில், குழந்தைகளை வலுக்கட்டாயமாக மாற்றுவது 1948 இல் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட இனப்படுகொலை மாநாட்டின் கீழ் ஐந்தாவது தண்டனைக்குரிய செயலாகும்.

ட்ரம்பின் உரிமைகள்-வீழ்ச்சியின் அனைத்து வகையான வகைகளும் இனப்படுகொலை வகையைச் சேர்ந்தவை அல்ல, ஆனால் அவர்களில் பலர் பாசிச ஆர்வங்களை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். சுகாதாரத்துக்கான உரிமைகள், சட்டப்பூர்வ அங்கீகாரம் மற்றும் டிரான்ஸ், இன்டர்செக்ஸ் மற்றும் பைனரி அல்லாதவர்களுக்கான வெளிப்படையான சுதந்திரங்களின் உரிமைகள் அவற்றின் அஸ்திவாரங்களைத் தாக்குகின்றன வாழ்க்கை. கன்சர்வேடிவ் உச்சநீதிமன்றம் கூட டிரான்ஸ் மற்றும் பாலின இணக்கமற்ற நபர்களுக்கு எதிரான பாகுபாடு பாலினத்தின் அடிப்படையில் பாகுபாடு காட்டுகிறது என்று கண்டறிந்தது (போஸ்டாக் வி கிளேட்டன், 2020).

எனவே, டிரான்ஸ் உரிமைகள் பாலியல் அடிப்படையிலான சட்டத்தை அச்சுறுத்துகின்றன என்று சொல்வதில் அர்த்தமில்லை: அவை அந்தச் சட்டத்தைச் சேர்ந்தவை, அதனால் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். பள்ளிகள் மற்றும் வீடுகளிலிருந்து குடியேறியவர்களைச் சுற்றி வளைப்பது, அவர்களை தடுப்புக்காவல் மையங்களுக்கு வலுக்கட்டாயமாக நாடு கடத்துவது மற்றும் உரிய செயல்முறைக்கு அவர்களின் உரிமைகளை அகற்றுவது அந்த சமூகங்களுக்கு தெளிவான அவமதிப்பை மட்டுமல்ல, அரசியலமைப்பு ஜனநாயகத்திற்கும். பிறப்புரிமை குடியுரிமைக்கான அச்சுறுத்தல் ஒரு அடிப்படை அரசியலமைப்பு பாதுகாப்பை மீறி, அரசியலமைப்பு ஆட்சி மற்றும் அதிகாரங்களின் சமநிலையை விட டிரம்பை நிலைநிறுத்துகிறது.

ஒவ்வொரு நாளும் புதிய பிரகடனத்தால் நாம் தொடர்ந்து சீற்றத்துடன் பிடிக்கப்பட்டு முட்டாள்தனத்தால் திணறினால், அவற்றை என்ன இணைக்கிறது என்பதை நாங்கள் அறியத் தவறிவிடுவோம். அவரது அறிக்கைகளால் பிடிக்கப்படுவது துல்லியமாக அவர்களின் சொற்களின் நோக்கமாகும். அது நம்மைக் கைப்பற்றி முடக்கும்போது சில வழிகளில் நாங்கள் இருக்கிறோம். ஆத்திரமடைவதற்கு எல்லா காரணங்களும் இருக்கும்போது, ​​அந்த சீற்றத்தை நம்மிடம் வெள்ளம் செய்ய அனுமதிக்க முடியாது, நம் மனதை நிறுத்த முடியாது. சர்வாதிகார சக்திகளுக்கு இந்த வெட்கமில்லாத கிராப்பைத் தூண்டும் பாசிச உணர்வுகளைப் புரிந்துகொள்ள இது ஒரு தருணம்.

அவரது எதிர்ப்பையும் சோகத்தையும் கொண்டாடுபவர்கள், சீற்றத்துடன் முடங்கிப்போனவர்களைப் போலவே அவரது தர்க்கத்தால் கூறப்படுகிறார்கள். இந்த ஆர்வங்களிலிருந்து அவை எவ்வாறு செயல்படுகின்றன என்பதைப் பார்க்க வேண்டிய நேரம் இது, ஆனால் நம்முடைய சொந்த ஆர்வங்களைக் கண்டுபிடிப்பதும்: சமமாக பகிரப்பட்ட ஒரு சுதந்திரத்திற்கான ஆசை; ஜனநாயக வாக்குறுதிகளுக்கு நல்லது செய்யும் ஒரு சமத்துவத்திற்கு; பூமியின் வாழ்க்கை செயல்முறைகளை சரிசெய்து மீண்டும் உருவாக்க; நமது உருவகப்படுத்தப்பட்ட வாழ்க்கையின் சிக்கலை ஏற்றுக்கொள்வதற்கும் உறுதிப்படுத்துவதற்கும்; அனைவருக்கும் உடல்நலம் மற்றும் கல்வியை ஆதரிக்கும் ஒரு உலகத்தை கற்பனை செய்வது, நாம் அனைவரும் பயமின்றி வாழ்கிறோம், நமது ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்ட வாழ்க்கை சமமாக மதிப்புமிக்கது என்பதை அறிவோம்.

• பெர்க்லியின் கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தில் ஒப்பீட்டு இலக்கியத் துறையில் மாக்சின் எலியட் பேராசிரியராக ஜூடித் பட்லர் உள்ளார். பட்லரின் சமீபத்திய புத்தகம் யார் பயம் பாலினம் (ஃபெரார் ஸ்ட்ராஸ் மற்றும் ஜிரோக்ஸ், பென்குயின்)