எச்மரணத்தைப் பற்றி எழுத வேண்டுமா – அதை நேரில் பார்ப்பவர்கள் அனுபவிக்கவில்லை, ஆனால் உண்மையில் இறக்கும் நபர்களால்? பல முயற்சிகள் செய்யப்பட்டுள்ளன, ஆனால் சில பிடித்தவை முன்னோக்கி செல்கின்றன. இல் இவான் இலிச்சின் மரணம்லியோ டால்ஸ்டாய் எங்களையும் அவரது பெயரிடப்பட்ட நீதிபதியையும் “கருப்பு சாக்கு” மூலம் பயமுறுத்துகிறார், அதில் இவான் “கண்ணுக்கு தெரியாத, வெல்ல முடியாத சக்தியால்” தள்ளப்படுகிறார். Tobias Wolff’s இல் மூளையில் புல்லட்ஒரு புத்தக விமர்சகர் ஒரு வங்கிக் கொள்ளையனால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார், இது “அயன் போக்குவரத்து மற்றும் நரம்பியக்கடத்தல் சங்கிலியை” தூண்டுகிறது, இது குழந்தை பருவ பேஸ்பால் விளையாட்டின் சீரற்ற நினைவகத்தை வீசுகிறது.
வில் செல்ஃப், தி நார்த் லண்டன் புக் ஆஃப் தி டெட், அப்பால் தெரிகிறது மறதியின் தருணம், நாம் இறக்கும் போது நாம் க்ரோச் எண்ட் அல்லது கிரேஸ் துராக்கிற்குச் செல்வதைக் குறிக்கிறது. மூலம் இம்மார்டலிட்டியில் மிலன் குந்தேரா“மற்ற உலகம்” என்பது கோதே, உலாவுவதற்காக ஹெமிங்வேயில் மோதக்கூடிய இடமாகும். இரண்டு பேரும் மரணத்திற்குப் பிந்தைய வாழ்க்கையின் நியாயமான விஷயங்களைப் பற்றி சிறிது நேரம் செலவழித்த பிறகு, கோதே ஒரு பின்நவீனத்துவ நாவலில் இருப்பதை நினைவு கூர்ந்தார், “இந்த நேரத்தில் நாம் ஒரு நாவலாசிரியரின் அற்பமான கற்பனையாக இருக்கிறோம் என்பது உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும். நாம் ஒருபோதும் சொந்தமாகச் சொல்லாத விஷயங்களைச் சொல்லலாம்.”
ஜான் ஃபோஸ், யார் கடந்த ஆண்டு இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டதுஇவான் இலிச் மரணத்தின் தருணம் ஆகிய இரண்டையும் செய்துள்ளார் – “நீல ஒளியின் பந்து என் நெற்றியில் பாய்ந்து வெடிக்கிறது” (எந்த புத்தகம் மற்றும் பாத்திரம், இந்த வரி முடிவுக்கு வருகிறது என்று நான் சொல்ல மாட்டேன்) – மற்றும் பின்வருபவை. 2000 ஆம் ஆண்டில் நார்வேயில் வெளியிடப்பட்டு, இப்போது முதல் முறையாக இங்கிலாந்தில் வெளிவருகிறது, டேமியன் சியர்ல்ஸ் மொழிபெயர்த்த அவரது நாவலான மார்னிங் அண்ட் ஈவினிங், இந்த உலகத்திற்கும் மறுமைக்கும் இடையில் தொங்கும் திரையைத் தள்ளி, ஆய்வு செய்து, நம்மைக் கவருகிறது. அதை தாண்டிய தூரம்.
அதன் பொருள் ஜோஹன்னஸ், அவருடைய பிறப்பு புத்தகத்தின் தொடக்கப் பகுதியில் நாம் காண்கிறோம். மிக நீண்ட இரண்டாம் பகுதியில், ஒரு தீவு சமூகத்தில் தனிமையில் வாழும் ஒரு மீனவனாக, ஒரு வயதான மனிதனாக அவரை மீண்டும் சந்திக்கிறோம். அவரது மனைவி எர்னா இறந்துவிட்டார், அவருடைய சிறந்த நண்பரும் பக்கத்து வீட்டுக்காரருமான பீட்டரும் இறந்துவிட்டார். ஜோஹன்னஸ் தனது தந்தை ஓலையுடன் கடினமான உறவைக் கொண்டிருந்தார், மேலும் ஜோஹன்னஸின் பிள்ளைகளும் அவருடன் சண்டையிட்டிருப்பது போல் தெரிகிறது. அவரது ஏழு குழந்தைகளில் இரண்டாவது இளையவரான சைன் மட்டுமே அவர் வழக்கமாகப் பார்க்கும் ஒரே நபர்.
புத்தகத்தின் பெரும்பகுதி நடைபெறும் நாள் மற்றதைப் போன்றது மற்றும் வேறுபட்டது. ஜோஹன்னஸ் ஒரு புகை, கொஞ்சம் ரொட்டி மற்றும் சீஸ், ஒரு கப் காபி; ஃபோஸ்ஸின் படைப்பில் அடிக்கடி நிகழ்வது போல, அவரது எளிமையான, அதிக அளவில் திரும்பத் திரும்ப உரைநடை நம்மை ஒத்திசைக்கிறது. ஆனால் காபி சுவையற்றது, மேலும் சிகரெட் திருப்தி அளிக்காது. நாள் செல்லச் செல்ல, அது சகஜநிலைக்கும் விசித்திரத்துக்கும் இடையில் தொடர்ந்து பார்க்கிறது. ஜோஹானஸின் பழக்கமான வலிகளும் வலிகளும் மறைந்துவிட்டதாகத் தெரிகிறது, மேலும் அவரது வீட்டில் உள்ள சில பொருட்கள் ஒளிரத் தொடங்கின, “ஆனால் வார்ஃப் செல்லும் பாதை இன்னும் பழைய படர்ந்த பாதையாகவே உள்ளது, மேலும் அவரைச் சுற்றியுள்ள பாறை சிகரங்களும் அப்படியே உள்ளன. எப்பொழுதும், வேப்பமரம் ஒன்றுதான், இன்று காலை வீட்டில் எல்லாம் முன்பு போலவே இருந்தது, அவர் வழக்கம் போல் ஒரு சிகரெட்டை சுருட்டிக்கொண்டு காபி மற்றும் ஒரு துண்டு ரொட்டி செய்தார் கொஞ்சம் பிரவுன் சீஸ், இன்று காலை எல்லாம் முன்பு ஒவ்வொரு காலை போலவே இருந்தது”.
தோல்வியடைந்த மனதின் சித்திரமாக காலையும் மாலையும் படிக்க முடியும். இறந்துவிட்டதாக கருதப்படும் தனது நண்பன் பீட்டரைப் பார்க்கும்போது ஜோஹன்னஸ் தனது திறமைகளை சந்தேகிக்கிறார். விஷயங்களை தெளிவுபடுத்த விருப்பமில்லாததால் ஃபோஸ் நகைச்சுவையை வெளிப்படுத்துகிறார்: “ஒருவரிடம் அப்படி ஏதாவது கேட்பது, அது அநாகரீகமானது, ஜோஹன்னஸ் நினைக்கிறார்”.
ஃபோஸ் 2012 இல் கத்தோலிக்க மதத்திற்கு மாறினார் மற்றும் அவரது தலைசிறந்த படைப்பு, செப்டாலஜி2019 மற்றும் 2021 க்கு இடையில் அவர் வெளியிட்ட ஏழு நாவல்கள் வரிசை, 14 ஆம் நூற்றாண்டின் கத்தோலிக்க பாதிரியார் மற்றும் ஆன்மீகவாதியான மீஸ்டர் எக்கார்ட்டைப் பற்றிய அடிக்கடி குறிப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. ஆனால் குறிப்புகள் குறைவாக இருக்கும் புத்தகங்களில் கூட, அவரது எழுத்து ஒரு எண்ணற்ற அம்சத்தைக் கொண்டிருப்பதைக் காணலாம் – “மாய யதார்த்தவாதம்” என்பது அதை விவரிக்க அவர் பயன்படுத்திய ஒரு சொல். அவரது படைப்பின் மிக அமானுஷ்ய முடிவில் அமர்ந்திருக்கும் மார்னிங் அண்ட் ஈவினிங், மெலஞ்சலி I மற்றும் II, அலிஸ் அட் தி ஃபயர் அண்ட் செப்டாலஜி போன்ற புத்தகங்களை விட குறைவான சக்தி வாய்ந்ததாக நான் கண்டேன்; இன்னும் நிர்ப்பந்திக்கும் மற்றும் பலனளிக்கும், ஆனால் நிகழ்காலம் மற்றும் கடந்த காலத்தின் திரட்டப்பட்ட அடுக்குகளுக்கு இடையில் அது நகரும் விதத்தில் அதிக சக்தியுடன் மூழ்கவில்லை.
இது ஒரு ஆன்மீக புத்தகம், ஆனால் ஜோஹன்னஸின் பயணம் மர்மமாக உள்ளது. நாவல் ஒருபோதும் பக்தி அல்லது மதமாற்றம் இல்லை; சொர்க்கம் என்ற வார்த்தை தோன்றவில்லை. க்ளிஷேவுக்கு மிக நெருக்கமான ஃபோஸ் அவ்வப்போது தங்க ஒளிவட்டமாகும். அவர்கள் எங்கு செல்கிறார்கள் என்று ஜோஹன்னஸ் பீட்டரை அழுத்தும்போது, அவரது நண்பர் பதிலளித்தார், “இது நல்லது அல்லது கெட்டது அல்ல, ஆனால் அது பெரியது மற்றும் அமைதியானது, அது கொஞ்சம் அதிர்வுறும், அது பிரகாசமாக இருக்கிறது, நான் அதை வார்த்தைகளில் சொல்ல வேண்டுமானால், ஆனால் வார்த்தைகள் அதிகம் சொல்லவில்லை”. நிச்சயமாக க்ரோச் எண்ட் இல்லை, ஆனால் மேகங்கள் மற்றும் செருபிம்கள் அல்ல. வார்த்தைகளுக்கு அப்பாற்பட்ட இடம், மற்றும் இந்த புத்தகத்தின் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்ட இடம்.